داد بایپ بزنم داد...خیلی زیاد

برای شمایی که منو می شناسید ، آگاهی دارید که من آدم عصبی ام نیستم ، یکدفعه عصبانی نمی شم و واکنش نشون نمی دم ...

أروم تر و صبور تر از این حرفام که سر یک حسادت یا چند جمله داد و بیداد کنم،

اینکه ساعت ۳ شب از شدت کلمات و رفتار هایی که توی ذهنم هستند ، شروع می کنم به داد زدن و پرت کردن وسایل و پاره کردن... حتما واسه چیزی که ماه دارم آزارم میده ولی نتونستم حرفشو بزنم,.

+محکم بغلم کرده و مدام می پرسید کسی اذیتت کرده؟ کسی اذیتت کرده؟ کسی...

+فکر می کنید چیکار می کردم ؟

 داد می زدم و دلم می گفتم کاش بمیرم ، علی حتی نفهمیده که من چقدر حرف و رفتار کشیدم.

 می گفتم برو ... خواهشا برو ... برو تو که وقت نداری تو که زندگیت با آدم ها و جای دیگه ست...تو رو خدا    برو ... برو بزار تنها بمیرم... تو که نمی فهمی برو فقط...

+برای منی که سر کسی داد نمی زنم ، باید سر خودم داد می زدم ... باید برا خودم داد می زدم ... داد می زدم و حرف نمی زدم. 

 

my birthday...