دیگر برای گلایه شما وقتی نمانده

اولین باری که نشستم به قیاس خودم با دخترای دیگه خیلی شاکی شدم،

اونا وقت داشتن و من نداشتم.

من هیچ وقت از کار شاکی نبودم،

یه روزایی سخت شده ، زیاد شده اما شاکی نشدم ،

من هیچ وقت از بقیه و اتفاقات اطرافم شاکی نشدم،

شرایط آسون نبوده، کار هم کم نبوده اما شاکی نشدم.

بجاش از خودم شاکی بودم ،

شاکی بودم که چرا بیشتر تلاش نکنم ، که چرا بیشتر صبور نباشم ، که چرا بیشتر مراعات وضعیت و حس های عزیرانم نکنم و الی آخر ...

من همیشه از خودم شاکی بودم برای انتظار بیشتر از خودم.

بعد تلاش بیشتر کردم ، مسئولیت بیشتر قبول کردم، چیزای بیشتر یاد گرفتم، بزرگ تر شدم گاهی پیرتر.

من تفاوت خودم با آدم های دیگه شناختم.

من از کسی بابت شرایط خودم شاکی نیستم.